خوش به حال باد

گونه هايت را لمس مي کند

و هيچ کس از او نمي پرسد که با تو چه نسبتي دارد!

کاش مرا باد مي آفريدند

تو را برگ درختي خلق مي کردند؛

عشق بازي برگ و باد را ديده اي؟!

در هم مي پيچند و عاشق تر مي شوند…

خسته ام ...

خسته نبودنت ...

خسته از روزهايي كه بي تو شب مي شود ...

و شبهايي كه باز هم بي تو مي گذرد ...

تا كه طلوعي و غروبي ديگر بيايند ...

و باز هم گذر زمانها كه بي تو مي گذرد ...

مي گذرد ...

مي گذرد و باز هم مي گذرد ...!

دنبال بهانه نگرد عزيزکم ...!!!

چشم که گذاشتم؛

برو ...!!!

هر وقت خواستي برگرد ...!!!

من ...

تا بي نهايت شمردن را بلدم !