بـاور کـن ، خــيـلي حــرف اســت
وفــادار دســت هــايي بـــاشــي ،
کـــــــه يکبار هم لمســشان نــکرده اي!
خوش به حال باد
گونه هايت را لمس مي کند
و هيچ کس از او نمي پرسد که با تو چه نسبتي دارد!
کاش مرا باد مي آفريدند
تو را برگ درختي خلق مي کردند؛
عشق بازي برگ و باد را ديده اي؟!
در هم مي پيچند و عاشق تر مي شوند…
قـــرارمــــان هــمـــــان جـــاي همـيشـــگـــي ..
فـــقــط ايـــن بـــــار ....
تـــــــو هـــــــم بـيــــــــــــا ...!!!
مي گــويـند ســـاده ام ، مي گـــويـند
تـــــــــــــو مــرا بـا يکـــ جــمله ، بـــآ يــک لــــبخـند ، بـه بـــــازي مـــيگيـري ؛
مي گـــويند تــرفـندهــايتـــــــ ، شيــطنتـــــ هـايـتــــ ، و دروغ هـــايت را نـمي فـهـــمم ؛
مي گـــويـند ســـــــــــــــاده ام !!! ...
امـــا تـــــــــــــو اين را بـــاور نــکن ؛
مــــــــــــن فــقط دوستــتــ دارم ، هـمـــــــــيـن ... !!!
و آنـــها ايـن را نـمي فـهمـــنـد
درد تنهايـــــــــي کشيـــــــــــــــــــــد ن،
مثلِ کشيدنِ خطهايِ رنگي روي کاغذِ سفـــــــــيد،
شاهکاري ميسازد به نامِ ديوانــــــــــگي...!
و من اين شاهکــــارِ را به قيمتِ همه? فصلهايِ قشنگِ زندگيم خريد ام...
تو هر چه ميخواهـــــــــي مـــــــرا بخوان....
ديوانـــــه، خود خــــواه،بي احساس.................
نميــــفروشــــــــم..!!!!
دنبال بهانه نگرد عزيزکم ...!!!
چشم که گذاشتم؛
برو ...!!!
هر وقت خواستي برگرد ...!!!
من ...
تا بي نهايت شمردن را بلدم !